Interview Blafwaf!
Tekst: Lieselotte De Landsheer
Foto's: Philippe Barbé
Blafwaf is een cabaretduo met roots in Dilbeek. Erik en Tim geven je hun absurde blik op het dagelijkse leven. Blafwaf zkt. spelen ze op 14 november voor de laatste keer en maar liefst nergens anders dan hier in Westrand!
Dag Erik. Welkom in Westrand! We leren jullie band graag wat beter kennen. De naam Blafwaf, vanwaar komt dat precies?
Eigenlijk was dat onze voorlopige werknaam. We namen indertijd deel aan ‘Zennekikomiek’ (een regioproject om nieuw talent rond stand-upcomedy te ontdekken in 2013) en we hadden een naam nodig, iemand zei dit plots en dan hebben we dat ‘voorlopig’ gebruikt. Daarna volgden nog andere festivals waaronder Het Utrechts Cabaretfestival, waar we wonnen. Onze naam konden we dus niet meer veranderen, maar dat vinden we niet erg, hoewel, soms horen we wel eens Wafblaf of woefwaf ofzo.
Maar dat maakt het dan weer grappig.
Ja, dat dachten we ook. En dan hebben we dat niet meer veranderd. Want eigenlijk is het best een geestig verhaal.
Jullie zijn al een tijdje bezig. Hoe is het eigenlijk begonnen?
Oorspronkelijk was het ons idee om gewoon Nederlandstalige muziek te maken, maar liefst niet te ernstig. Het moest geestig en humoristisch zijn. Het was ook niet onmiddellijk de bedoeling om cabaret te gaan doen. Tijdens Zennekikomiek heeft de coach Han Coucke (beter gekend als Han Solo) ons een beetje in die richting geduwd en dat bleek later een juiste keuze. Zennekikomiek heeft ons dus op pad gezet. Er volgden al snel nieuwe optredens waaronder ook enkele fijne voorprogramma’s en een finale van de Humorklas van Radio 2.
Jullie hebben ook nog een een job naast het podium?
Ja, wij moeten ook nog echt werken (lacht).
En wat doen jullie van job? Zit daar ook wat humor in?
Tja, ikzelf in het onderwijs hé. Ik was heel lang actief in De Klimop in Schepdaal. Nu werk ik als pedagogisch begeleider. Wij hebben jobs waarbij je in contact komt met mensen, en dan is humor een niet te onderschatten troef. Eigenlijk is dat elke dag een klein beetje cabaret. Tim heeft ook een onderwijsverleden maar nu is hij actief in de IT wereld.
Hoe is jullie band met het publiek? Mogen die ook een beetje zo absurd zijn zoals jullie?
Mensen kennen ons meestal niet als we ergens gaan spelen. Dat is op zich altijd wel spannend maar ook fijn. Men weet niet goed wat ze van ons moeten verwachten. We merken dat vaak tijdens de eerste 2 à 3 nummers van een voorstelling. Je ziet mensen zich afvragen of we echt zo zijn of het gewoon spelen. Die dunne lijn, dat marcheert wel en dat willen we blijven bewaken. Nadien is het publiek altijd zeer enthousiast en krijgen we deugddoende complimenten.
Kan je iets vertellen over de voorstelling die jullie in Westrand gaan brengen? Waar mogen de mensen zich aan verwachten?
Ja. Blafwaf zkt. is eigenlijk onze tweede voorstelling. Ze gaat over het gegeven dat we als mens altijd wel op zoek zijn; naar vriendschap, geluk, liefde … of gewoon … een tuin zonder duiven. Het publiek herkent zich vaak in de dagdagelijkse onbenulligheden die we hen voorschotelen. Soms snijden we een thema aan dat je niet onmiddellijk aan humor linkt. Maar als je daar dan door onze bril naar kijkt wordt het vaak verrassend geestig.
Het is eigenlijk de allerlaatste keer dat we deze voorstelling spelen. De première vond plaats in De Ploter in Ternat en we mogen afsluiten in onze eigen gemeente in Westrand. Heel mooi toch?
Dus als de mensen deze voorstelling willen zien moeten ze er dus zeker bij zijn op 14 november!
Natuurlijk. Let op, het is niet zo dat we denken aan stoppen. Wij werken op dit moment volop aan onze derde voorstelling. De eerste try-out is achter de rug. Nu eerst even focussen op de voorstelling in Westrand want dat vinden we toch wat spannend. Nadien is het volop try-outen voor de nieuwe voorstelling die waarschijnlijk in november 2025 in première gaat.
En waar halen jullie de inspiratie zoal vandaan?
Eigenlijk vinden we die altijd bij onszelf. Maar niet alles is autobiografisch, gelukkig. We vertrekken wel uit ervaringen, uit dingen die je zelf hebt gezien of meegemaakt. De dagdagelijks dingen wat uitvergroten, dat doen we graag.
Hebben jullie inspiratiebronnen waar jullie naar opkijken?
In Vlaanderen is er heel wat stand-up comedy, maar niet zo veel cabaret. Bij ons ligt de nadruk echt wel op de liedjes. Natuurlijk kijken we naar Kommil Foo en heel wat andere fantastische artiesten. Maar we willen vooral ons eigen ding doen. Mensen zeggen soms dat ze bij ons denken aan De Nieuwe Snaar, maar wij willen onszelf echt niet vergelijken. Wat die mannen gepresteerd hebben … chapeau. Daar kijken wij zeer nederig en met veel respect naar. Pas op, ergens snappen we het wel. We gebruiken tijdens onze voorstellingen ook heel veel instrumenten. Daar zijn trouwens ook instrumenten bij waarvan je oorspronkelijk niet dacht dat het een instrument zou kunnen zijn.
En wie zijn de eersten die nieuwe stukjes te horen krijgen? Zijn er vaste personen waarbij jullie nieuwe dingen uitproberen?
Wij gaan in heel Vlaanderen op zoek naar plekken om te try-outen. Vaak mogen we terugkeren naar plaatsen waar we al eens konden spelen. Altijd fijn want dat betekent dat het publiek ons optreden wel kon smaken. Dat gaat dan van culturele centra tot kleine gezellige speelplekken.
Try-outen jullie ook voor vrienden of familie?
Dat gebeurt ook. We nodigen ze dan uit op één of andere try-out en luisteren dan graag naar hun ongezouten feedback. Soms nemen we een nummer op in ons repetitiekot om kritisch te laten beluisteren. Als we het thuis laten horen dan weten we direct of het er over of té autobiografisch is (lacht).