Interview Loes en Jana over Kinderstreken
Tekst: Nimfa Tegenbos - OP/TIL
Foto’s: via Kinderstreken
Meer info: www.kinderstreken.be
Kinderstreken wordt als volgt omschreven: Het film- en theateraanbod voor jong publiek tussen Zenne en Dender. Maar in de praktijk heeft het wel wat meer voeten in de aarde dan een verzameling aan voorstellingen van de cultuurhuizen in onze regio. Zo heeft de samenwerking en het samen programmeren ook het voordeel dat er een uitgebreider en diverser aanbod is. Jana Mathys van CC De Ploter in Ternat en Loes De Dobbeleer van CC ‘t Vondel in Halle lichten toe in dit interview dat ze gaven aan OP/TIL, een sectororganisatie met als titel: Kinderstreken: geen dubbele boekingen en meer samenwerking.
Geen dubbele boekingen, meer volle zalen
KINDERSTREKEN is een collectief van cultuur- en gemeenschapscentra uit de Cultuurregio Pajottenland-Zennevallei, ook bekend onder de naam ZENDER. Deze betrekt het gebied tussen Zenne en Dender en gaat van Liedekerke, over Galmaarden, tot Sint-Genesius-Rode.
Loes: “We zijn heel fier op Kinderstreken.”
Jana: “Ja, inderdaad. Als we het kunnen vertellen, doen we dat.”
De website kinderstreken.be bundelt alle familievoorstellingen in de regio Pajottenland en Zennevallei. Wie met de kinderen naar theater wil, of naar een film, vindt nu op één website alle voorstellingen, aan dezelfde prijs en je vindt je tickets ook meteen in één winkelmandje.
Loes: “We stemmen onze familieprogrammatie op elkaar af. We hebben veel contact, komen samen voor overleg, bespreken prospecties … Dat gaat ook over eventuele workshops om de voorstelling te omkaderen. Vóór deze samenwerking was het minder eenvoudig om dubbele boekingen te vermijden. Het gebeurde soms gewoon dat eenzelfde voorstelling twee keer werd gespeeld in de regio. Dan hoopten we dat de zaal twee keer vol zat.”
Jana: “Wat absurd is, want sinds corona stromen de zalen minder makkelijk vol. Als we de toeschouwers dan in één zaal hebben, geraakt ze makkelijker uitverkocht.”
Loes: “We wisten gewoon niet van elkaar wat we wilden programmeren, of we moesten al contact opnemen met het productiehuis, en vragen: Staat die voorstelling al in de regio, of niet? En wanneer staat die gepland? Wij zorgen er nu zelf voor dat er geen dubbele boekingen meer zijn.”
Jana: “En we gaan nog een stapje verder. We brengen het aanbod ook samen op papier, in de vorm van een z-card, dat is een speels foldertje, waarop we per 6 maanden de voorstellingen bundelen. In september en januari komt die z-card in de boekentassen. We hebben ook een stickervel gemaakt. Met dat materiaal trekken we naar de schoolpoorten, met een groot fotobord met hoofduitsnede. Dat is fijn voor de kinderen en zo konden we ook de ouders aanspreken.”
Een groter aanbod, en dus meer keuze voor het publiek
De programmafolder ziet er uit als een openklapbare folder in handig zakformaat, met op de ene kant een tekening van alle cultuurhuizen in de regio, en op de andere kant een korte omschrijving en foto van de verschillende voorstellingen.
Wat is volgens jullie het grootste voordeel van deze samenwerking?
Jana: “Het levert een dubbel voordeel op: het publiek kan kiezen uit een grotere waaier aan voorstellingen én wij hebben als cultuurcentrum een groter aanbod voor families, we kunnen hen meer bieden. Binnen het beperkte budget dat je per huis hebt. We hopen zo ook ons publiek mobieler te maken, te laten reizen over heel de regio. ”
Loes: “Op die manier vervagen de grenzen tussen de huizen. We hopen de mindset van het publiek te veranderen. Dat ze niet denken: Ik ga naar ‘t Vondel, want ik woon in Halle. Maar eerder: Ik ga naar een voorstelling voor mijn 3-jarige en naar een andere voor mijn 6-jarige, en het was maar een paar kilometer van elkaar.”
Gedeeld ticketingsysteem, groter gebruiksgemak
Hoe is Kinderstreken.be ontstaan?
Jana: “We zaten in een pilootproject van Digitaal Podium van Cultuurconnect, om aan de slag te gaan met het gedeeld ticketingsysteem Tixly. Daar hoorde ook een website bij. Dat werd dan Kinderstreken.be. Vroeger hadden we ook een website waar we alle voorstellingen bundelden, maar als je tickets wilde boeken, kwam je toch weer op de website van het huis terecht. Dus voor het publiek zijn we nog een stapje verder gegaan in gebruiksgemak.”
Loes: “Om met Tixly te werken, moesten we ook nadenken over de ticketprijzen. De ene heeft een -26-prijs, de andere een -12-prijs, of een Gezinsbondkorting … Het was een moeilijk proces om die ticketprijzen op elkaar af te stemmen. Dat is gelukt voor Kinderstreken, omdat we het mandaat kregen van de directeurs om dat binnen ons kernteam op te lossen.”
Jana: “Alle voorstellingen hebben nu dezelfde prijzen. Wat makkelijker is voor ons publiek.”
Stap voor stap samenwerken, vanuit goesting
Wat het een moeilijke of een moedige stap om die samenwerking in praktijk te brengen? Hoe hebben jullie dat aangepakt?
Loes: “We hadden vóór we in dat gedeeld ticketsysteem stapten, al een goede samenwerking tussen de jeugdprogrammatoren. Waardoor we snel werk konden maken van die website. Die samenwerking is geleidelijk aan begonnen, vanuit heel veel goesting en drijfkracht. En met collega's die elkaar begrijpen. We begonnen samen projecten uit te werken. De ene keer met twee cultuurcentra, dan met drie. Dan hebben we samen een voorstelling geprogrammeerd. Zo gingen we meer en meer inzien dat we onze programmatie ook op elkaar konden afstemmen.
Jana: “Hoe we dat aanpakken? We houden alles bij in een excel. We duiden aan welke voorstelling ons interesseert, of wat we eventueel al geboekt hebben. Als een collega interesse heeft in dezelfde voorstelling, dan vragen we ons samen af waar de voorstelling het best past.”
Loes: “We kennen elkaars podium ook vrij goed. Zo kan het zijn dat ik naar iets ga kijken waarvan ik denk dat het best een plek krijgt in De Merselborre in Sint-Pieters-Leeuw bijvoorbeeld. Daar hebben ze een vlakke vloeropstelling. Wij hebben dat niet. Zo programmeren we ook in andere zalen.”
Jana: “Vroeger werden vooral de duurdere voorstellingen samen aangeboden, omdat je dat als huis alleen niet kan dragen. Dankzij Kinderstreken, programmeren we nu bewust samen.”
De waardevolle rol van Zender
Jullie zitten ook samen in een IGS, een intergemeentelijke samenwerking, heeft dat meegespeeld?
Loes: “We hadden al regiovergaderingen. Zender, het intergemeentelijk samenwerkingsverband voor cultuur, heeft een grote rol gespeeld in het belang van die samenkomsten. Zij zorgen voor een agenda, geven die vergaderingen een zeker ‘cachet’ en ze hakken knopen door. Dankzij de steun van Zender, zijn we ook wel een stapje verder kunnen gaan. Zender dekt bijvoorbeeld de kosten van het design van het promomateriaal dat bij Kinderstreken hoort. Zender zorgde ook voor de connecties met andere gemeenten die binnen de regio vallen, maar die geen cultuur- of gemeenschapscentrum hebben. Die gemeenten werden betrokken én ondersteund. Zo kregen ze bijvoorbeeld 500 gratis afdrukken van de folder van Kinderstreken, zodat ze die ook in hun gemeente konden verspreiden.”
Jana: “En alleen al het gevoel dat je ondersteund wordt in de keuzes die je maakt, is zo waardevol. En het werd door Bea (Bea Vansteelandt , voormalig regiocoördinator van het intergemeentelijk samenwerkingsverband Zender, red.) ook uitgedragen. Zender zorgt voor de continuïteit. Zij verdedigen de belangen van onze projecten. Maar we hebben dit allemaal heel hard ‘vanuit onzen buik’ opgestart. Ook die z-card. Iemand had dat eens gezien en vond dat wel leuk. Daar zat geen strategie achter, of zo. Die ontbreekt nog. Daar gaan we nog aan werken.”
Loes: “We spelen ook met ideeën rond de omkadering van voorstellingen. Hoe zorgen we voor een bepaalde sfeer en voor gezelligheid? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat niet iedereen dat apart moet uitvinden? Of we dromen van één groot Kinderstrekenfestival.”
Jana: “We zien het direct groots, maar zouden eerst moeten onderzoeken of het nodig is, of er nog een markt voor is. Dat is wat Bea zei: Je moet eerst even terug naar de essentie. Wat is jullie missie en visie? Wat wil je ermee bereiken?”
Loes: “Nu zouden we de statistieken moeten induiken. Stel dat we zien dat vooral de peutervoorstellingen meteen zijn uitverkocht, dan moeten we eens bekijken of we dat niet meer moeten gaan programmeren, bijvoorbeeld.”
Zet je ego aan de kant
Hoe zorg je ervoor dat zulke samenwerking werkt?
Jana: “Zet iedereen in zijn sterkte, ook in die taakverdeling. En ... zet je ego aan de kant.”
Loes: “Dat is eigenlijk het belangrijkste. Gun iemand anders een goede voorstelling.”
Jana: “En zie wat dan de meerwaarde kan zijn voor de regio, in plaats van te denken ik wil die voorstelling, want ik vind die mooi. Soms wil je per se een bepaalde voorstelling in huis halen, omdat het past bij een bepaald thema. Zo werkten we dit jaar in De Ploter rond ‘ouderenzorg’ en was er een voorstelling die daar heel goed bij paste. Maar dan zegt de rest ook gewoon: ‘Ah, ja dat snappen we, neem jij die maar. Het gaat om het grotere plaatje willen zien, het voor het publiek doen, voor de ruimere werking.
Loes: “Ik denk niet meer aan het logo van ‘t Vondel, maar ik denk aan ‘Kinderstreken’.”
Jana: “En tegelijkertijd blijf je de eigenheid hebben van je huis. Zo zetten we de boekenkaftdag ‘Ezelsoor’ het eerste jaar ook op de website van Kinderstreken. Maar dat is zo lokaal, dat het absurd is om dat op de website van Kinderstreken te zetten. Je hebt ook bepaalde workshops of kampen. Dat zetten wij er ook niet in, net omdat het heel lokaal is. Dus je kan gerust nog je ei kwijt voor je eigen huis. Je moet goed afwegen waarover je samen communiceert. Wij hebben heel bewust gekozen voor podiumaanbod en film voor families.”
Loes: “Het is ook belangrijk om de politiek, je directie en collega’s mee te krijgen in dat gedeelde verhaal. Niet iedereen is daar meteen van overtuigd, dat het werkt. En dan mag je vooral niet opgeven.”
Jana: “Er hangt ook weer veel af van de verkiezingen. Want het zou goed kunnen dat een nieuw lokaal bestuur enkel naar de eigen gemeente kijkt.”
Meer weten over Kinderstreken?
Jana Mathys: jana.mathys@ccdeploter.be
Elisabeth Maesen: elisabeth.maesen@dilbeek.be