Artiest in residentie: Gwen Cresens

Sinds het ingaan van de nieuwe maatregelen in oktober zag Westrand zich voor een tweede maal genoodzaakt om de deuren te sluiten en in het najaar van 2020 38 voorstellingen te annuleren. Voorlopig blijven we dicht, en wordt de lijst uitgestelde en geannuleerde voorstellingen steeds langer.

Westrand besloot om artiesten een residentie aan te bieden om aan nieuwe voorstellingen te werken. Het podium en heel wat lokalen staan leeg, en kunnen coronaveilig (in overeenstemming met de regels van de overheid) gebruikt worden. Na een algemene oproep kwam er reactie van een vijftiental kandidaten om in december 2020 en de eerste maanden van 2021 aan de slag te kunnen gaan. 

Gwen Cresens woont al geruime tijd in Dilbeek en heeft in de loop der jaren een band opgebouwd met Westrand. Hij stond al op ons podium met zijn quartet, met de orkestband Orquesta Tanguedia en als vaste muzikant van Kommil Foo, Raymond van het Groenewoud, Brussels Jazz Orchestra, Kadril en andere bands. Hij is in eerste instantie accordeonist, maar schrijft ook zelf composities.

Dag Gwen, hoe gaat het?

Gwen: Goed, ik heb even geen tijd om concerten te spelen. Het is nogal druk op dit moment, door de combinatie van dagelijkse repetities voor een muziektheatervoorstelling met Warre Borgmans in Antwerpen, en daarnaast geef ik les en maak ik livestreams. Ik zit dus volop in een repetitieproces, want wij hebben beslist om toch de voorstelling te maken, hoewel we weten dat we misschien dit seizoen niet meer gaan spelen. Het zou stom zijn om de tijd verloren te laten gaan. 

In een Westrandmagazine van enkele jaren terug, deed je een uitspraak die me is bijgebleven: je hoopte "de nieuwe Toots Tielemans te worden op accordeon". Je wilde dat mensen van de eerste noot op de radio jou zouden herkennen. Ben je al in de buurt aan het komen?

Gwen: Dat ik in de buurt kom, zou een gewaagde uitspraak zijn. De droom is er nog altijd, ben al een paar stapjes dichterbij gekomen, maar the road is long, gezien zijn gezegende leeftijd t.o.v. de mijne. Ik ben dus halfweg qua leeftijd, en als ik ooit halfweg geraak waar hij geraakt is als muzikant, zal ik al heel blij zijn. Toots had zijn eigen identiteit, maar ondanks zijn veelzijdigheid herkent iedereen hem direct, of het nu gaat om latin, pop, jazz of filmmuziek. Hij had een heel duidelijke identiteit over alle genres heen. Het blijft de ultieme droom om dat te bereiken, dat bepaalt mijn koers, maar ik weet niet of ik het ooit zal bereiken. De weg er naartoe is uiteraard belangrijker; misschien was Toots daar niet eens zo mee bezig, hij vond zichzelf ook maar een ketje dat op zijn mondmuziekske bloest...

Jij werkt vaak samen met andere artiesten. Zijn er voorstellingen die je echt mist?

Gwen: Tuurlijk. Voor een publiek spelen, dat is niet te vergelijken met wat we nu doen. Het is ook nuttig en goed werk, maar spelen voor een volle zaal, dat heb ik al een jaar niet meer meegemaakt,.. Er was een korte overgangsperiode in de zomer, maar ook dat vond ik moeilijk, hoewel ik blij was dat ik kon spelen en het publiek enthousiast en dankbaar was. Maar ik mis de gezelligheid van een volle zaal: het was een tussenoplossing, geen vervanging. Je kon een beetje proeven, maar het hoofdgerecht krijg je niet. Ik probeer er niet teveel aan te denken, het is toch mijn innigste wens om binnen niet aanzienbare tijd terug voor een volle zaal te kunnen spelen, dat is het opperste genot van elke artiest. Ik merk bij veel mensen de nood aan wat ontspanning, zonder opnieuw voor een scherm te moeten gaan zitten.

Wat ben je tijdens de lockdown komen doen in onze theaterzaal? 

Gwen: Ik repeteerde een weekje voor een livestream die we voorbereiden met de bekende fotograaf Stef van Anseloy. Hij maakte een timelapse van Mount Fuji in Japan en in maart gaan we vanuit de AB met live muziek een deel van de soundtrack verzorgen. In Westrand maakten we enkele proefopnames.  Ik ken Stef omdat hij mijn vaste geluidsman is, en hij is verbonden aan de opnamestudio van de AB. Hij maakte reeds een aantal tentoonstellingen, werkt vaak in zwartwit en incorporeert altijd de hemel en wolken. Ik vind zijn werk heel inspirerend en mooi. 

De tweede week bracht ik in Westrand door met Orquesta Tanguedia. Wij kregen de vraag van het Klarafestival om een concert te doen in het kader van de honderdste verjaardag van Astor Piazzolla, in de Henry Le Boeufzaal in Bozar. Maar deze zaal is ondertussen onbruikbaar door een brand - Klara besliste zo om in 2021 het hele festival digitaal aan te bieden, onder andere via VRT.nu en Podium19. 

Hoe voelt het om in een leeg huis te repeteren?

Vroeger repeteerde ik meestal thuis, maar nu is het niet mogelijk om samen met muzikanten in een kleine ruimte te gaan zitten.  Dankzij het cultuurcentrum ontdekte ik de feestzaal in het gebouw. De eerste keer dat we daar repeteerden, was ik samen met 1 collega in die gigantische zaal, waardoor er voldoende luchtverversing is, en je door de grote ramen de hele dag daglicht en een prachtig zicht op het bos hebt. Zoiets heb je niet als je een hele dag in de gesloten blackbox zit op het podium. De eerste repetitie in de feestzaal werd een magische dag - het was de eerste dag dat het sneeuwde - we zagen in enkele uren het landschap op wonderlijke wijze veranderen. Ik had het gevoel dat ik in Jurassic park zat, sprookjesachtig.

Wat heb jij geleerd het afgelopen jaar?

Gwen: Eigenlijk wel veel, ik heb terug veel tijd gehad om te lezen, ik heb tijd genomen om met in te werken in vakliteratuur,  biografieën, maar ik ben ook onderzoeken gaan lezen in mijn vakgebied. Daarnaast heb ik heel veel gestudeerd. Vanaf de eerste dag van de lockdown heb ik beslist: dit is extra time, en ik wil hier zo goed mogelijk uitkomen. Ik heb mezelf een studeerritme opgelegd zodat ik dagelijks kon studeren, omdat ik merkte dat veel collega’s ontmoedigd waren en dachten: er zijn geen concerten en het is niet nuttig om te oefenen. Ik wou nadien in topvorm zijn en geen excuus hebben. Door de situatie was ik ook verplicht om een aantal softwareprogramma’s te leren, zodat ik efficiënter van thuis kan werken: niet alleen Zoom maar ook video- of audioprogramma’s. Voor alle praktische dingen, ging ik vroeger naar een studio stappen, maar nu ben ik op mezelf aangewezen. Ik heb me verdiept in de materie zodat ik zelf filmpjes kan maken.

Op menselijk gebied heb ik toch ook geleerd dat ik de nabijheid van vrienden heel erg mis; ondanks dat je  wel samen kan wandelen. Gezelligheid creëer je door samen iets te eten en te drinken en dat gemis weegt zwaar. Ik heb me ook voorgenomen om weer meer op café te gaan, 2 of 3 keer per week een uurtje. Ik bleef na een concert wel een beetje hangen, maar op café gaan overdag, dat kwam er gewoon niet meer van. Ik wil weer babbelen, de krant lezen, een beetje rondkijken. Ik ben nu al aan het genieten dat er een dag komt dat het weer kan om daar te zitten en eventjes alles op pauze zetten. 

Jij wordt stilletjes aan vriend aan huis. Je beet ook de spits af in de reeks ‘Artiest gemist’. Heb je bepaalde plannen of dromen die je nog in Westrand wil verwezenlijken?

Gwen: Ik vind het vooral leuk dat we een lange termijn samenwerking hebben kunnen opbouwen, ik word ook al eens bij andere projecten betrokken, zoals het door-to-door project in januari. Ik kreeg de vraag of ik wilde komen repeteren en in juni speel ik hopelijk in Westrand met het kwartet. Het is een prettig gevoel om te weten dat je dicht bij huis een partner hebt waarop je kan rekenen. In Antwerpen woonde ik kort bij de Roma, daar was ik ook altijd welkom. Ik ben heel blij dat ik dit ook met Westrand gevonden heb. Ik ga ook projecten verder ontwikkelen van zodra het kan, en elke eerste stap zet ik toch altijd richting Westrand, samen uitzoeken wat we voor elkaar kunnen betekenen. Samenwerking is niet altijd een must, maar het is fijn om te weten dat het kan.  

Wanneer zien we jou terug in levende lijve?

Gwen: Een jaar geleden werd mijn nieuwe plaat ECLECTICA (op Warner Classics) uitgebacht, maar de hele tournee is in het water gevallen. Ook de voorstelling met mijn kwartetin Westrand werd verplaatst van 2020 naar juni 2021. Ik hoop dat de voorstelling in juni kan plaatsvinden, en eventueel zijn er nog openlucht mogelijkheden in de zomermaanden.

Bekijk alvast de agwenda van Gwen op www.gwencresens.com of volg Gwen op facebook of Instagram.