Revolutionary Road

In Revolutionary Road leren we April en Frank Wheeler kennen, alsook een aantal vrienden en collega’s. April en Frank zijn een prachtig koppel. Het leven lacht hen toe: huis, tuin, kinderen, werk… en liefde, zoveel liefde. Ze hebben het allemaal. Ze durven groot te dromen en zijn vastbesloten om het leven voluit te leven. Om niet te verzanden in een benepen burgerlijk bestaan in een maatschappij waarin conformiteit het hoogste goed is geworden, vatten ze het radicale plan op om alles achter te laten en naar Parijs te verhuizen en daar een nieuw te beginnen. Maar ze worden ingehaald door de realiteit en hun droom wordt vertrappeld. Uit frustratie om hun kapotgeslagen droom richten ze hun pijlen op elkaar, waardoor hun liefde verandert in een nachtmerrie.

Na het onderzoek rond Ingmar Bergman met Infidèles, de voorstelling van STAN en De Roovers uit 2018, zoekt STAN met Revolutionary Road van Richard Yates verder het gebied op van het menselijk falen. Het boek belichaamt de queeste naar vrijheid en onbaatzuchtige liefde en de onmetelijke kracht en moed die nodig is om een leven radicaal te veranderen. In de toneelversie zullen deze krachtlijnen nog duidelijker uit de verf komen. Meer dan in Infidèles is er in dit verhaal naast het relationele aspect ook een uitgesproken sociale en politieke dimensie waardoor het ook een meedogenloze kritiek wordt op het verstikkende en geestdodende karakter van maatschappelijke verwachtingen en laat zien hoe moeilijk het is om daaraan te ontsnappen. Het mag zich dan wel afspelen in het Amerika van de jaren vijftig, dit verhaal legt voor ons een duidelijke brug naar de westerse samenleving van vandaag. Denk aan de uniformisering van de gedachte, de neo-liberale revolutie, de ‘doe maar normaal’-revolutie van een land als Nederland of de nog steeds welig tierende angst en afkeer van ‘de andere’ in ons eigen land.

Revolutionary Road is een verhaal over de leugenachtigheid van huiselijk geluk, over schijnbare harmonie waarachter een wereld van wanhoop schuilt, over liefde die zich uit onmacht gaandeweg tegen de ander richt, over wat je eigenlijk denkt en wat je vervolgens zegt, over wie je zou willen zijn en wie je uiteindelijk bent, over aan alles willen ontsnappen, maar niet aan jezelf kunnen ontkomen, over revolutie willen ontketenen maar verdwalen in je eigen hoofd. 

Twee jonge spelers Ivana Noa (masterstudent conservatorium Antwerpen) en Flor Van Severen (Wolf Wolf, Camping Sunset) nemen de rollen van April en Frank Wheeler voor hun rekening, Jolente De Keersmaeker en Robby Cleiren spelen alle andere rollen. Twee generaties van spelers met een grote liefde voor tekst willen een huis clos creëren waarin ze elkaar te lijf gaan met de messcherpe dialogen van Richard Yates.